¡Hola amigos!

¡Bienvenidos a nuestra blog!


Op 4 september vertrekken wij naar het verre Ecuador.

3 maand lang zullen wij als 'logopedas' en 'fisioterapista' Ecuadoriaantjes met een beperking uit de nood helpen.

Dat het een groot avontuur wordt, is zeker, maar hoe het avontuur vorm krijgt?!

Dat zal je hier kunnen ontdekken!

Hopelijk kunnen wij jullie regelmatig op de hoogte brengen van de laatste nieuwtjes.



Wij rekenen alvast op die van jullie!!



¡Hasta luego!



Astrid, Karen & Sofie


zondag 25 september 2011

Banos!

En hier zijn we weer, dagtrippers van het eerste uur :D!

Een weekendje achter op schema, maar alle verhalen komen wel ooit eens op de blog! Vrijdagnamiddag besloten we naar Banos te trekken. Banos is een stadje, op drie uur rijden van Tena. We hadden niks gepland in het centrum, dus mochten ’s middags al vertrekken, jeej! Eenmaal aangekomen, vonden we snel een hostal: hostal Ricky’s! Uitgebaat door een Ricky? Niks bleek minder waar: Mario was onze gastheer. Een jonge gast die uiteindelijk wel ok bleek te zijn! Een mooie kamer mét warm water (dubbel jeej!). 

Banos staat vooral bekend om zijn thermale baden. Eenmaal uitgepakt, besloten we dan ook deze direct te gaan onderzoeken. Na een ganse zoektocht kwamen we eindelijk aan bij de piscinas de Virgin, volgens de ‘Rough Guide’, de mooiste in de stad. We wisten niet goed wat te verwachten, maar eenmaal in het water, bleek alle vrees voor niks geweest. Het water was zalig warm (tussen de 30 en 40 graden)! Ideaal om te ontspannen na onze eerst hele werkweek. 

Op zaterdag kwam Mari, het Franse meisje (Mari France, zoals wij haar noemen), ons vergezellen. Sportievelingen die wij zijn, besloten we mountainbikes te huren en maakten we een lange rit, langs vele verschillende watervallen. Adembenemende landschappen, schitterende watervallen, …
’t Was een indrukwekkende rit! 

’s Avonds stond al de volgende activiteit op het programma: een volcano-trip! Na een heerlijk avondmaal, dat wel wat te laat kwam (tjah, we zijn natuurlijk in Latijns-Amerika…), bevonden we ons op de fiesta-bus. Wat moet je je daarbij voorstellen? Een bus met luide muziek, discolichten en krakkemikkige bankjes. En de sfeer zat er direct in, bij ons viertjes! Eenmaal aangekomen op de vulkaan, bleek dat we eigenlijk het leukste al achter de rug hadden. Boven op de berg, waar we een mooi uitzicht zouden moeten krijgen, zagen we enkel wolken, wolken en wolken. Maar we kregen een drankje (Canela, lijkt een beetje op thee) en we konden genieten van een komische show, die grappig bleek te zijn; tenminste als je Spaans sprak … Niet veel soeps daar boven op de berg dus!

Er stond ons echter nog 1 stop te wachten: De Mario, onze gastheer had aangekondigd dat we na de tocht nog naar de disco konden gaan. De ingang zat inbegrepen in ons ticketje, ideaal dus! Maar ook dit viel wat tegen! ’t Was een disco, die uit de jaren ’70 leek geplukt en er was bijna niemand aanwezig. Wegwezen geblazen dus! En wat een geluk: we kwamen een gezellig Spaans cafeetje tegen, waar we (wat had je gedacht?) genoten van een lekkere cocktail! 

Op zondag gingen we shoppen in de plaatselijke toeristenshops. We zijn dus al heel wat souvenirs rijker! ’s Middags vertrok Mari richting Tena (ze had nog wat werk), maar wij besloten om nog wat rond te wandelen. Onze laatste trip had als eindbestemming ‘De heilige Virgin’. En wat voor een trip het was! We beklommen meer dan 700 trappen, op een hoogte van 2000 meter! Eenmaal aangekomen, bleek die Virgin een oud, lelijk, groen standbeeld te zijn. Gelukkig had je er wel een schitterend uitzicht over de ganse stad.

En toen zat onze eerste weekendtrip er op! Ziezo, op naar meer van dat!

Lieve groetjes,

Astrid, Karen en Sofie!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten